We hadden een moeizame start met Flint. Hij was een wat teruggetrokken, bijna schuwe pup. Snel overal bang voor. Moeilijk naar andere honden ook. Door heel veel met hem te gaan doen, is hij er overheen gekomen, maar het heeft wel tijd nodig gehad, maar wat is hij leuk geworden. Met Joke cursussen gevolgd, puppy en elementaire gehoorzaamheid. Maar dat laatste vond hij absoluut niks. Op een gegeven moment wilde hij niet eens meer mee. Jachttraining vond hij geweldig. zoeken en apporteren deed hij als de beste. Niks leuker dan een verloren apport zoeken, alleen.. hij was een Golden die niet van water hield en dat is altijd zo gebleven
Behendigheid vond hij het einde nadat hij enkele drempels had overwonnen. Hij ging mee naar wedstrijden en hij won zelfs nog aardig wat bekers. Je moest alleen nooit zijn riem bij de finish leggen, want als hij die zag was hij al gefinisht nog voor hij was gestart. Hij was een echte retriever, wilde altijd van alles voor je dragen, bijvoorbeeld de paraplu, ook als het regende. Het liefst liep hij buiten met 2 tennisballen tegelijk in zijn mond en nog een stok of iets anders erbij. Soms dingen waarvan je de herkomst niet wilde weten. Bij thuiskomst trok hij altijd enthousiast de sleutelbos uit je handen, wat daarna nog wel eens een zoektocht opleverde, maar dat gaf niet want hij was gek op zoekspelletjes.
Hij is een heerlijke vrolijke hond geworden met altijd een breed zwaaiende staart. Een grote gouden vriend. Dat werd zijn naam.........Vriend! Flint had darmkanker, maar ook zijn bespiering was niet veel meer. In de laatste week ging hij snel achteruit. Hij werd zwakker, had geen plezier meer en we merkten dat hij pijn ging krijgen. Dit was voor ons het moment om de moeilijke beslissing te nemen om hem te laten inslapen. Hij was na Floris de Alpha reu van onze roedel en dat is hij tot het laatste moment gebleven. Zaterdagmorgen 29 december om 12.00 uur kwam de dierenarts thuis om hem te laten inslapen. 's Middags om 14.00 uur hebben we hem laten cremeren en gewacht tot hij weer mee naar huis kon. Zijn as hebben we nadat de sneeuw was verdwenen uitgestrooid op een plek waar hij graag liep rond te struinen.
Dag lieve Flint, bedankt voor 11 mooie jaren.