Boy. Geboren 17-08-2004 Overleden 01-02-2016

Moeder: Giara vom Altdeutschen Eck (Puck)

Vader: Sultan vom Thielenhof

Bij onze eerste kennismaking met Puck, de mama van Boy, werden we meteen verliefd. Wat een lieverd. Het werd haar eerste nestje en wij stonden op de wachtlijst. Er werden 4 reutjes en 4 teefjes geboren, allemaal even mooi. Er ontstond een leuk contact met verschillende pupeigenaren, dat contact is er tot vandaag de dag nog steeds. Het A nest werd omgedoopt in het A-Team! Onze eerste ODH We kwamen er mee in aanraking door kennissen die ook een ODH hadden en toen Lex er een hond bij wilde na zijn Golden Falco, kruising Bouvier Markies en Bouvier Amigo, werd er al snel beslist dat het een ODH moest worden.

 Wat een heerlijke relaxte pup was Boy. Het type van de kat uit de boom kijken, rustig op een afstandje alles bestuderen. Een eigenschap die hij nooit kwijtgeraakt is. Hij groeide uit tot een prachtige kerel met een geweldig karakter. Alleen de typisch Duitse Herder geluiden die hij soms losliet op de andere honden van de roedel, vielen niet altijd in goede aarde. Behalve Cadanz, zijn maatje, kon de rest er maar moeilijk aan wennen. Lex wilde graag een hond om mee te gaan trainen. Nou met Boy heeft hij zijn hart op kunnen halen. Wat een enorme werklust en aandacht voor Lex. Wat hebben ze eigenlijk niet gedaan . . van puppycursus tot en met GG 2. Hij heeft zijn VZH diploma gehaald, ze hebben gespeurd, zowel in de weilanden van Maarsbergen als praktijkspeuren. Ook heeft zijn IPO 1 speurdiploma gehaald. Naast alle trainingen werden er ook shows gelopen en in 2007 werd hij Best in Show bij de Nederlandse Oud Duitse Herdershonden Vereniging. Ook is onze kanjer door de jaren heen 7 x vader geworden, wij genieten dagelijks van een zoon en dochter om ons heen. Vanwege zijn flinke postuur heeft hij de liefdevolle bijnaam 'Big Daddy' gekregen. Boy hield Lex altijd nauwlettend in de gaten en lag al vroeg de deur te blokkeren. "Stel je voor dat hij zonder mij weggaat". Hij was helemaal op Lex gericht. Het vrouwtje is gezellig om mee te knuffelen, maar als Lex opstond was hij weg. Boy is gedurende zijn leven nooit ziek geweest. Het leek er zelfs op dat hij na zijn elfde verjaardag aan zijn tweede jeugd begon. Hij was zo dartel als een jong veulen en je gaf hem die leeftijd niet als je hem door het bos zag huppelen. Hoe snel kan iets veranderen. in korte tijd leek hij oud te worden. Lange wandelingen waren er niet meer bij, het werden wandelingetjes. Ondertussen verschillende onderzoeken laten doen bij de dierenarts, de diagnose was een tumor rond zijn hart. Ook bestond de mogelijkheid dat een hartzakje gevuld met vocht, tegen zijn hart aandrukte als gevolg van een tumor. Een zware operatie met een lange revalidatie zou hem misschien nog kunnen redden. Dat wilden we hem op die leeftijd niet meer aandoen. De klap was enorm. Dit hadden we niet verwacht. We hebben zolang het goed ging van hem genoten en hielden hem nauwlettend in de gaten. De laatste dagen van januari 2016 merkten we dat Boy achteruit ging na een hele tijd aardig stabiel te zijn geweest. Ineens ging het snel en was het genoeg. Hij ging heel erg hijgen, het korte rondje ging nog maar moeizaam en hij werd misselijk. Zijn ogen vertelden het ons ook. Het vreselijke moment waar we zo tegenop zagen was aangebroken. We moesten afscheid nemen van onze mooie lieve man, waarmee de liefde voor dit ras begonnen is. Het verdriet is groot, konden ze maar altijd bij ons blijven. Lieve Boy, wat was je een kanjer! Dank je wel voor je liefde en trouw, je prachtige kinderen, we zullen je nooit vergeten!