Dandy, geboren 24-07-1989. Overleden 16-05-2002
Tussen alle 'grote' honden wilde Joke zo graag een kleine hond. Hoefde niet een rashond te zijn, maar gewoon een hondje waar we natuurlijk wel een klik mee moesten hebben.
De voorganger van Dandy - Mickey - overleed als pup van 9 weken aan parvo, wat een vreselijke ervaring was dat. Joke wilde nog steeds een kleinere hond, maar verstandig was het om een paar maanden te wachten tot het parvo virus uit huis zou zijn.
We gingen opnieuw op zoek en kwamen bij dit nestje uit. Lex viel onmiddellijk voor dit kleine ventje en hij ook op hem. Deze werd het dan ook en wat bleek . . zijn geboortedatum was ook de datum dat Mickey was overleden. Het heeft zo moeten zijn.
Toen hij als klein pupje het huis binnenkwam, was daar onze Siamese poes Radna om hem te bemoederen.
Hij ontkwam niet aan haar dagelijkse poetsbeurten en ze sliepen samen in één mand. Hij nam haar kattenmanieren over en zo poetste hij dagelijks de oren en ogen van onze andere honden. Hij was super lief voor alles wat jong was en toen we thuis kwamen met een konijntje en een cavia waakte hij voor het hok en hield de rest op afstand.
Overal ging hij met Joke mee naar toe. Hij was haar kleine bijrijder op de stoel naast haar in de auto. Maar ook thuis was hij altijd bij haar. Als ze ging zitten, meestal opgerold op haar schoot, of anders strak tegen haar aan op de bank, een plekje speciaal voor hem gereserveerd.
Ook hij heeft heel veel gedaan. GG, behendigheid en flyball. Wedstrijden lopen was niet zo'n succes. Want zag hij aan de kant iemand staan die hij kende, dan moest die toch eerst begroet worden.
Wat een leuk manneke was hij toch, een echt gezelligheidsdier. Altijd vrolijk en blij en omdat hij zo makkelijk was ging hij overal met Joke mee naartoe. Altijd mee naar het verpleeghuis op bezoek bij de moeder van Lex. Een waar feest voor de bewoners, want Dandy vond iedereen lief en werd dan ook flink verwend.
Zo huppelde hij tevreden door zijn leventje. Allerlei cursussen gevolgd, maar in de buurt van Joke zijn, was eigenlijk het enige wat hij wilde.
Lieve Dandy, we wilden je niet missen, maar helaas moesten we na bijna 13 jaar afscheid nemen.
Het oogappeltje van Joke . . Kon ik nog maar even bij je zijn . .