Hondse praat 2008 3e kwartaal

Hondse praat 2008 3e kwartaal

01-07-2008 Vijfspan

Vanavond de laatste wandeling was uniek. Voor het eerst sinds een hele lange tijd liep het vijfspan weer met zijn zessen aan de riem hier in de buurt. Voor het eerst ging Djoek met al zijn broers tegelijkertijd wandelen. En het moet gezegd, het ging best aardig. Hij huppelde tussen ons in en viel van tijd tot tijd naar ons uit om te stoeien maar de baas was onverbiddelijk, niks stoeien rustig meelopen. Wat ook heel erg goed ging was meesnuffelen. Overal waar wij snuffelden stak Djoek zijn "grote"neus er tussen om maar niets te moeten missen van al die heerlijke geuren die jullie mensen zo node moeten missen. Wij hoorden de baas nog zeggen. Nou nou die heeft een neus, die doet niet onder voor de anderen. Gelukkig maar want wij hebben begrepen dat Djoek na de vakantie met de baas en Boy gaat speuren en dan kun je zo'n neus wel gebruiken. We zullen hem morgen de fijne kneepjes wel bijbrengen.

02-07-2008 Boy

Ik mag wel gaan uitkijken. Voor dat ik het weet kan die Djoek meer dan ik. Vandaag ging het hele Vijfspan naar het IJsselbos. Daar zijn twee kleine meertjes waarin het vooral met warm weer zoals vandaag goed toeven is. Zoals inmiddels normaal rent Djoek buiten voornamelijk achter mij aan. Waarom weet ik niet. Misschien omdat hij wel het meest op mij lijkt en soort zoekt soort zegt het spreekwoord toch. Zo ging ik ook vanochtend het water in. Ik ga nooit verder dan dat ik kan staan en aangezien die kleine een heel stuk kleiner is dan ik dacht ik dan ook dat die me niet zou volgen. Maar daar had ik het mis. Djoek liep gewoon achter me aan en daar waar hij niet meer kon staan ging hij gewoon door. Sterker nog hij ging mij voorbij, hij ging veel verder dan ik durfde. Kijk eens hoor ik de baas naar de vrouw roepen, Djoek zwemt. En warempel hij met zijn 13 weken zwemt terwijl niemand hem dat geleerd heeft. Hij had er zo veel plezier in dat hij telkens weer het water in ging om echt te zwemmen. En ik had het nakijken. Ik dacht het al ik moet die kleine in de gaten houden want voordat ik het weet streeft die mij voorbij. Gelukkig train ik met de baas al voor GG2 en is Djoek met zijn puppycursus bezig. Dus voorlopig heb ik nog wel de tijd maar dat zwemmen van hem heeft me toch aan het denken gezet. In de gaten houden dus.

12/07/2008 Boy

Ik wist wel dat ik heel bijzonder ben. Ik ben zo bijzonder dat men mij zelfs in de vakantie komt opzoeken, sterker nog men kwam speciaal voor mij. Wie zijn er dan geweest zul je je afvragen. Nou dat kan ik je wel vertellen. AnneMarie kwam met Nyrvana, een heel leuk ODH teefje. We moesten kennis maken met elkaar om te zien of we wel bij elkaar passen. Nou dat ging natuurlijk hartstikke goed. AnneMarie en Nyrvana en de baas en ik zijn een heel stuk gaan wandelen in het bos zodat we aan elkaar konden wennen. Helemaal begrepen heb ik het niet maar de term verloofde maakte me wel nieuwsgierig. Vooral toen ik in de gaten kreeg dat als alles goed gaat ze in september of oktober van dit jaar bij mij op visite komt in Nieuwegein. De baas en de vrouw zijn in de wolken en de kreet een zoon van Boy voor de vrouw zou wel leuk zijn heb ik goed in mijn oren geknoopt. Er zijn ook nog statiefoto's gemaakt. die zie je hieronder. Persoonlijk vind ik de foto waarop we met zijn vijven naast Nyrvana zitten het leukst. Je ziet die andere denken hij straks wel en wij dan? Lekker puh. Oh ja op de site van Nyrvana staat de aankondiging. Als je het wat duidelijker wil zien ga dan met de muis op de foto staan.

12-07-2008 Het Vijfspan

We zijn weer terug. Terug van vakantie. Een hele week hebben we met zijn allen gebivakkeerd in Elsloo, Friesland. We zaten daar in een heel mooi huisje met een hele lap grond eromheen. Wel afgezet, dus we konden lekker zonder toezicht buiten dollen met zijn allen. En dat hebben we dan ook uitgebreid gedaan, tenminste als het niet regende. Het had daar drie maanden niet geregend vertelde de eigenaar toen we aankwamen. Wij hebben dat niet kunnen merken want we hebben wel de nodige buien gehad. Desalniettemin waren er ook tijden dat we naar hartelust lekker buiten konden spelen. Ook fijn was dat het Fries Drentse Wold direct aan de tuin grensde. We konden met zijn allen zo het bos in en dat hebben we heel veel gedaan. De kleine Djoek was er natuurlijk altijd bij. Na een kwartiertje lopen mocht hij verder mee in de wandelwagen. Dat ging niet altijd zonder protest maar de baas en de vrouw waren onverbiddelijk. Eerst een hele tijd rusten en dan weer even lopen. Wij hadden daar geen last van, dus wij konden ons helemaal uitleven in de vrije natuur. En dat hebben we gedaan. Liepen we de eerste paar dagen nog als een dolle te rennen, na een week was dat wel anders. Het was natuurlijk nog steeds even leuk maar ja elke dag grote wandelingen gaat niet in de koude kleren zitten. Zeker niet voor de oudjes onder ons, dus aan het eind van de week werd er wel gewandeld maar niet meer zo heel veel gerend. Met uitzondering van Djoek natuurlijk, die had dankzij de wandelwagen nergens last van en was nog even fris als in het begin. Met andere woorden, als wij wilden slapen kwam hij ons nog altijd uitnodigen om met hem te spelen en een afwijzing kwam niet voor in het woordenboek van Djoek. Vooral Cadanz heeft het moeten ontgelden, die was altijd de "prooi" voor Boy en Djoek die gezamenlijk Cadanz eronder hielden.
Kortom we hebben genoten maar zijn ook weer blij dat we weer heelhuids terug zijn. De baas heeft beloofd de vakantie op de website te zetten dus houd de site de komende dagen goed in de gaten zodat jullie zelf kunnen zien hoe we hebben genoten.

16-07-2008 Djoek

Ik heb een snelheidsrecord verbroken. Ik wist niet dat ik het in me had, maar ik heb het toch gedaan. Welk record ik heb gevestigd? Het record nieuwe spullen vernielen. De baas en de vrouw kwamen in de ochtend thuis met twee nieuwe schoonloopmatten voor in de garage. Trouwens rare naam hoor garage. Ik noem het "het eetpaleis". Een auto staat er nooit in en wij krijgen daar elke dag heerlijk te eten. Maar afijn zoals verteld werden er twee nieuwe matten in mijn eetpaleis gelegd. Binnen twee uur heb ik het gepresteerd om allebei de matten te verkleinen. Om de mat heen zit een zwarte rubberen rand en laat ik die nou juist zo heel interessant vinden. Dus tanden er in. Het ging lekker bij de eerste mat dus waarom dan ook niet gelijk de tweede mat. zo gedacht zo gedaan totdat de baas de garage in kwam. Ben je helemaal betoeterd hoor ik hem ontsteld roepen. Hij was bezorgd, niet zozeer omdat de matten het predicaat nieuw definitief verloren hadden maar meer omdat ik ook sommige van die stukjes blijkbaar heb opgegeten. Hij heeft me goed in de gaten gehouden en was weer helemaal gerustgesteld toen ik mijn dagelijkse grote boodschappen zoals gebruikelijk deed. Ben benieuwd wat er straks nog meer voor nieuwe dingen binnengebracht worden. Twee uur? dat moet nog sneller kunnen.

20-07-2008 Boy

Ik ben het alleenrecht kwijtgeraakt en dat komt door Djoek. Wat moet ik daar nu van vinden. Het is vandaag zondag en zoals gebruikelijk staan we vroeg op want ik moet speuren met de baas. Maar in plaats van dat ik alleen in de auto mocht springen werd ook Djoek in de auto getild. Nu liggen wij wel vaker dichtjes bij dichtjes in de auto maar naar het speuren nooit. En nu moet ik ook bij het speuren de baas met Djoek delen. En dat is even wennen. En potjandrie, Djoek mocht gelijk uit de auto terwijl ik moest wachten. Want de baas moest eerst nog bijkleppen met de anderen en een spoor leggen. Djoek mocht lekker bij die anderen lopen terwijl de baas bezig was. Je reinste leeftijdsdiscriminatie naar mijn idee. Maar ja wat doe je er aan. Je legt je er maar bij neer. Wel is het gelukkig zo dat het speuren zelf onveranderd blijft. Wij alleen met zijn tweetjes in het weiland en dat is toch echt genieten. En als ik alles op een hoopje gooi moet ik toch ook wel diep in mijn hart toegeven dat het best leuk is dat Djoek meegaat. Hij hoort er echt bij. Van alle honden van het Vijfspan heeft hij toch wel het meest van mij weg en dat merk je. Hoe meer ODH's hoe meer vreugde zal ik maar zeggen. Zal de vrouw best leuk vinden dat ik er zo over denk.

26-07-2008 Otis en Cadanz

Als we uitgelaten worden, gaan we met de auto naar het bos of het park. Wij zitten dan, zoals het hoort, op de achterbank, terwijl de rest achter in de bak zit. Dus ook vandaag, het was al eind van de middag. Het begon buiten een beetje donker te worden en de vrouw en de baas kregen ineens haast om ons uit te gaan laten.
Toen we bij het park aankwamen begon het te regenen en niet zo zuinig ook. Laten we maar even wachten zeiden ze tegen elkaar, misschien wordt het zo weer droog. Dat leek ons ook een goed idee, want wij houden nou eenmaal niet van regen. Daar word je zo verschrikkelijk nat van.
Maar het werd niet droog en de baas zei, laten we toch maar gaan lopen. Kom op Otis en Cadanz eruit. Ja doeiiii, dacht het niet!! Wij stonden onmiddellijk op de rem en moesten uit de auto getrokken worden. Maar wij zijn ook niet gek, omdraaien en er meteen weer inspringen. Weer eruit getrokken en ondertussen had de vrouw de achterklep opengedaan, dus wij als een speer achter de auto in, naast Boy. Die heel stoer de auto uitsprong, ha, wat een uitslover. Maar hij draaide zich onmiddellijk om en ook hij sprong weer net zo snel de auto in. Dus daar stonden we dan. De baas en de vrouw met paraplu, ook nog eens onder de achterklep van de auto. Maar ons zouden ze zo de regen insturen. Het begon ook nog een beetje te onweren en toen besloten ze om maar weer naar huis te gaan. Thuis hebben we het nog wel een paar uur volgehouden tot het een beetje beter werd, waarna we een kort rondje hebben gelopen. Wij hadden het best nog wat langer volgehouden, want in een rap tempo waren we weer thuis, zonder dat we veel gedaan hadden. Naar buiten is leuk, maar het moet niet regenen.

29-07-2008 Djoek

Behalve Djoek en Draakje word ik ook wel Kliko genoemd. Dat is omdat ik altijd honger schijn te hebben. Ik ben altijd wel ergens iets aan het eten en kieskeurig ben ik niet echt. Het is namelijk zo dat ik nogal een brede smaak heb. Alles is eetbaar tot het tegendeel bewezen is.
Dat hebben mijn mensen vandaag gemerkt. Ik begon over te geven en er kwam voor hun een zeer onsmakelijke hoop prut uit. Ze vonden het verschrikkelijk stinken. Ik dacht daar duidelijk anders over en wilde direct weer aan het recyclen gaan. Gatver . . . hij heeft poep gegeten!! Hoezo gatver . . ?
Toen ik ook weer aan de deurmat was begonnen werd de baas zo kwaad dat hij een keiharde brul gaf. Daar schrok ik wel even van en ik was niet de enige.
Cadanz schrok zo erg, dat hij boven op Otis sprong, die bij de vrouw op de bank lag. En Tyri kroop van schrik helemaal onder haar benen weg. Maar ik was het al weer snel vergeten en de baas ook.
Vandaag gingen we naar Hanny, want Amigo moest geknipt worden en ik mocht ook mee. Al die bossen haren die op de grond vielen waren behoorlijk interessant. Zou dat ook te eten zijn? Het werd onmiddellijk uit mijn bek geplukt toen ik het wilde uitproberen. Eerst door de vrouw en daarna door Hanny, die mij een leuke bal aan een touw gaf om mee te spelen. Daar ben ik de rest van de tijd aardig zoet mee geweest.
‍

02-08-2008 Djoek

Ik heb het altijd al geweten. Cadanz is een vrouwengek. Zonder dat wij het wisten had de vrouw een afspraak gemaakt met Robin en Sabrina. Wij kenden ze niet en ook Luna hun Aussie kenden we niet. Maar ze stonden plotsklaps voor de deur en ik mocht gelijk naar buiten. Nou ben ik wel fors voor mijn leeftijd van 17 weken maar om nou gelijk voor me weg te rennen? Ik ben toch best vriendelijk. Nou kan het ook wel komen omdat Otis, die de fijne eigenschap bezit om deuren te kunnen openen, samen met Cadanz achter mij aankwam. In ieder geval rende Luna gelijk weg en ik er achteraan natuurlijk. Na enige consternatie kwamen we toch allemaal in huis en ik moest zeggen Luna die een paar maandjes ouder is dan ik, is een hele geschikte meid. Ik kon er fijn mee ravotten en dat hebben we dan ook gedaan ook. We renden van hot naar haar en soms tegen onze oudjes op. Die konden dat niet echt waarderen en met gevaarlijke grommen werden we dan weer op onze plaats gewezen. Cadanz echter was niet zichzelf. Hij viel als een blok voor Luna. Later begreep ik hoe dat kwam. Luna lijkt heel erg op Alby, het teefje waar Cadanz iets mee heeft gehad en dat wist Cadanz zich maar al te goed voor de geest te halen. Hij liep constant achter Luna aan en zodra die ook maar even de kans kreeg ging hij er bovenop. Om Luna rust te gunnen werd Cadanz aan de riem gedaan en kon hij zijn bloedeigen dochter van een afstandje bekijken. Ook ik viel op Luna maar om hele andere redenen dan Cadanz. Ik vond het geweldig om met haar te spelen waarbij ik af en toe best probeerde om haar onder me te houden. Gelukkig heb ik mijn gewicht al mee, 26,8 kilo en daar kan geen Aussie tegenop. Ik vond het jammer toen ze weer vertrokken. Hopelijk zie ik ze nog eens.

05-08-2008 Boy

Cadanz en ik hebben een tweetal roerige dagen meegemaakt. Sterker nog zo"n dag als vandaag heb ik nog nooit meegemaakt. Maar laat ik bij het begin beginnen. Gisteren vroeg in de avond arriveerde AnneMarie met Nyrvana.dat leuke teefje waar ik in Elsloo kennis mee heb gemaakt. Alleen dit keer rook ze heel anders. Cadanz en ik vonden dat heel opwindend. Maar hoe goed Cadanz ook zijn best deed hij had er geen succes mee want hij mocht niet in haar buurt komen. Ik daarentegen werd aangemoedigd om vooral bij Nyrvana te gaan kijken en dat liet ik me geen twee keer zeggen. In de avondwandeling wist ik Nyrvana perfect te volgen. Ik liep op nog geen neuslengte achter haar, sterker nog neuslengte is wat lang uitgedrukt want mijn neus was telkens op een zekere plaats. Maar Nyrvana was daar niet zo van gediend dus regelmatig werd er even naar achteren gehapt. Dat heb ik maar opgevat als aanmoediging en bleef ik maar doorgaan. Vandaag in de ochtend liepen AnneMarie en de baas met Nyrvana en mij naar het IJsselbos. Aanvankelijk was ik heel makkelijk en liep ik zelfs voorop maar halverwege op de terugweg sloegen de hormonen in alle hevigheid toe en wist ik heel handig Nyrvana haar bek te vermijden en klom ik vele malen bovenop haar. Zelfs midden op de weg. De mensen zullen wel gedacht hebben maar daar trok ik me weinig van aan. Nyrvana ook niet van gisteren ging vervolgens de hele tijd zitten als ik er weer eens dichtbij kwam en daar doe je als reu niet echt veel tegen. Uiteindelijk thuisgekomen werd Nyrvana weer boven opgesloten en kon ik alleen maar de hele tijd in de lucht kijken of verlangend beneden voor het traphekje gaan zitten.
De mensen zaten daarna heerlijk op hun gemak in de tuin. Ik naar boven starend voor de trap en Cadanz opgesloten op de derde verdieping. Opeens hoor ik de vrouw zeggen maar goed dat we zulke sterke horren in de ramen hebben zitten want Cadanz wilde met een aanloop dwars door het open raam op de derde verdieping springen. Goed dat dat niet is gelukt en dat de vrouw heel snel het raam op een kier kon zetten zodat Cadanz veilig bleef opgesloten. Maar de schrik zat de vrouw wel in het hart.

Eind van de middag gingen we weer met zijn vieren wandelen. Dit keer had ik me voorgenomen wat meer kracht in te zetten, dus van de aanvankelijk geplande gezamenlijke wandeling kwam niet veel terecht omdat de baas het na een meter of dertig voor gezien hield. Wandelen met je hond met je hakken in het zand en twee armen stevig aan de riem is niet de ideale houding om met je hond gezellig te wandelen. De baas hield me bijna niet dus keerde hij om en liep AnneMarie met mijn Nyrvana heel teleurstellend alleen verder. Na een stukje met de baas op normale wijze te hebben gelopen gingen we weer terug naar de tuin en juist op dat moment kwam ook Nyrvana er weer aan. Achter het hek ging mijn riem af en toen was ik niet meer te houden. Binnen één tel verleidde ik Nyrvana. De datum en tijd vergeet ik niet meer. Dinsdag 05 augustus 16:52 uur werd ik een man. En dat heb ik achttien minuten volgehouden. De baas en AnneMarie waren blij en ik natuurlijk al helemaal. Nyrvana is voor mij en dat wil ik zo houden. Nyrvana is weer opgesloten maar ik kijk nu al weer uit naar de dag van morgen, want vandaag is me goed bevallen en dat smaakt naar meer. Baas, maak je borst maar nat en neem wat krachtvoer want dat zul je wel nodig hebben om mij te houden.

06-08-2008 Boy

Het is niet eerlijk en ik kan er niets tegen doen, ik moet me er maar bij neerleggen. Vanochtend nog mocht ik stoeien met Nyrvana en waren we voor 22 minuten echt een koppel en even daarna was AnneMarie met Nyrvana in geen velden of wegen meer te bekennen. Ik zoeken, boven kijken, beneden kijken, de tuin in en weer naar boven en geduldig wachten voor de logeerkamer waar AnneMarie en Nyrvana sliepen maar nee hoor geen Nyrvana. Ik kon het niet geloven. Ben ik nu al weer single? Ik sip zitten bij de baas en nu komt het. Hij fluisterde in mijn oor dat AnneMarie en Nyrvana aanstaande vrijdagmorgen vroeg weer op visite komen. Ze blijven ook slapen en ik mag Nyrvana weer het hof maken. De tijd kan me niet nel genoeg gaan. Het is dat ik geen potlood vast kan houden maar anders zou ik streepjes op de muur zetten om af te tellen. Ik kijk er naar uit en gek genoeg de baas en de vrouw ook. Ze hebben het maar over kleine Boy's en dat snap ik even niet. Je kan alles van me zeggen maar klein niet. Hoe dan ook ik loop weer vrolijk rond. Het leven is zo gek nog niet.

06-08-2008 Djoek

Wat hebben laarzen, schoenen, een tuinslang en handdoeken met elkaar gemeen? Nou weten jullie het niet? geven jullie het op? dan zal ik je dat even haarfijn uitleggen.
Dat zijn voorwerpen in huize van Eimeren die allemaal met mijn vlijmscherpe tanden kennis hebben gemaakt. en dat allemaal in één dag, vandaag, daar draai ik mijn poot niet voor om. Op 29 juli noemde de vrouw mij nog kliko maar nu mag ze me ook prullenbak noemen of recyclinghandler. Ik breng de spullen terug tot hun essentie, tot de onderdelen waaruit ze zijn samengesteld. Dat is makkelijk voor de baas en de vrouw als ze de spullen gescheiden willen inleveren. Zeg nu zelf, ben ik een milieubewuste hond of niet?

08-08-2008 Boy

Zo trouw als een hond. Mijn baas is het sinds vandaag daar niet meer mee eens. Sterker nog hij vindt mij een overloper. Waarom hij dat zegt zal ik jullie even haarfijn uitleggen. Vandaag 08-08-08 is een datum dat er veel getrouwd wordt. Alhoewel ik vandaag niet trouw is het wel een beetje een vergelijkbare dag. Want AnneMarie is vanochtend vroeg gearriveerd met Nyrvana mijn bruid. Ik was ze niet vergeten. Ik heb gisteren de hele dag niet gegeten en kon dan ook vandaag mijn geluk niet op. Nadat ik Nyrvana weer bemind had werd zij opgesloten in de kamer boven, maar AnneMarie bleef beneden en waarom weet ik niet maar ik vind haar ontzettend aardig. Zo aardig dat ik geen moment meer van haar zij wijk. En ik ben niet de enige want Cadanz kon er ook wat van. Eigenlijk vond ik hem veel te opdringerig bij AnneMarie dus heb ik hem af en toe weggegromd. AnneMarie is voor mij. Vanochtend gingen de vrouw, het hele Vijfspan en AnneMarie lopen in het park. Normaal gesproken ren ik met mijn bal overal en nergens naar toe maar ditmaal liep ik heel dicht bij de (verkeerde) vrouw. Ook hier was ik niet bij AnneMarie weg te slaan. Eind van de dag kwam de baas thuis. Ik kon het nog net opbrengen om hem te begroeten maar daarna was het direct weer naar de woonkamer waar je begrijpt het al, het wordt eentonig, ook AnneMarie zat. Zelfs het gebruikelijke koekje hoefde ik niet.
Begrijpen jullie nu waarom de baas vanaf nu de uitdrukking zo trouw als een hond met een korreltje zout neemt. Gelukkig voor hem vertrekt Nyrvana morgen zodat alles weer het oude wordt. Maar één ding zal nooit meer hetzelfde zijn, je eerste liefde vergeet je immers nooit meer.

10-08-2008 Djoek

Vandaag ben samen met de baas en Boy ver weggeweest. Het gebeurt wel vaker dat we met zijn drietjes weggaan maar nu zat ik heel lang in de auto. Wel een heel uur. En toen ik wist niet wat me overkwam zag ik allemaal soortgenoten. Ik wist niet dat er zoveel honden waren die op mij leken. Ik voelde me natuurlijk gelijk thuis. De baas vertelde mij dat het een wandeling georganiseerd door de NODHV was. Aangezien ik met mijn vier maanden nog niet langer dan 20 minuten mag lopen werd er voor mij en een paar oudjes een verkorte route gelopen. Boy moest dus inleveren maar daar had hij volgens mij geen moeite mee. Op de speelweide kon ik na een verplichte rustpauze heerlijk meerennen met de andere ODH's. Ik ben gelukkig van huis uit gewend aan grote honden dus ik rende en draafde flink met de anderen mee. De terugweg heb ik niet meer helemaal gelopen, we kwamen langs het pannenkoekenhuis de Clown en daar werd ik door de baas achtergelaten bij Sandra. Alhoewel ik het daar niet mee eens was heb ik me er uiteindelijk wel bij neergelegd. Eigenlijk was het heel aardig van de baas want die ging met Boy de auto halen zodat ik niet meer verder hoefde te lopen. Toen de baas terugkwam vertelde Sandra hem dat er al een bod op me was uitgebracht. Maar ik ken de baas dus daar lig ik niet wakker van. Hij zegt altijd dat ik onbetaalbaar ben en dat geloof ik ook. Als ik ergens vertrouwen in heb is het wel de vrouw, de baas en de roedel. En ik kreeg gelijk, nadat de baas zijn eten op had gingen we weer met zijn drietjes huiswaarts, nadat we eerst nog even een korte ronde in het bos hadden gelopen.
Moe maar voldaan kwam ik weer thuis. Ik ga er vast vanavond over dromen. Waarschijnlijk ook over poten want iedereen die mij zag zei tjonge jonge wat heeft hij een grote poten. Dat wordt een flinke. Eigenlijk vind ik dat het woordje wordt wel weggelaten kan worden want ik vind mezelf nu al flink of zouden ze wat anders bedoelen?

10-08-2008 Boy

Het was weer zover. We gingen naar het Leenderbos bij Valkenswaard. Voor het eerst ging ook Djoek mee en dat vind ik een goede zaak want hij hoort er echt bij. Liep ik in het verleden ontspannen met de baas mee en ging ik niet al te ver weg, deze wandeling liep alles anders. Toen we aankwamen zag ik allemaal leuke teefjes en ik weet niet hoe het komt daar viel ik nu meer op dan anders. Ik moest en zou ze gaan bekijken maar de baas hield (helaas) de riem kort. Ik hoorde de baas tegen de anderen zeggen dat ik nog vol hormonen zat van mijn love met Nyrvana. Hoe dan ook ik voelde me anders.
Ik moest de korte ronde lopen terwijl de anderen een grote ronde liepen en laat daar nu juist dat ontzettend leuke teefje van Fred en Angelien in meelopen. Dus toen we bijna bij de speelweide waren zette ik het op een lopen want ik hoorde en ik rook daar waren de teefjes. Ik denk dat de mensen blij waren dat de baas er achteraan kwam. Wij bleven op de speelweide en de grote groep trok verder het bos in. Ik geloof dat de baas mij wel een stuk of twintig keer heeft moeten terugroepen want telkens rook ik het spoor waar de anderen waren heengegaan en dacht ik kom daar is vast veel te beleven. De baas was wel opgelucht dat ik ook in deze omstandigheden naar hem luisterde want telkens als hij riep keerde ik op mijn schreden terug. Niet van harte maar ik kwam wel.
Daarna gingen we met zijn allen naar het pannenkoekenhuis. Normaal ga ik dan bij de stoel van de baas liggen maar dit keer bleef ik staan om zo nu en dan of eigenlijk meer nu dan dan naar dat ontzettend leuke teefje te trekken. De baas heeft gewonnen maar volgens mij moest hij flink zijn best doen. Wacht maar tot Djoek groot is dan zijn we met zijn tweetjes en heb ik Djoek de fijne kneepjes bijgebracht. Teefjes houdt het Vijfspan in de gaten.

11-08-2008 Cadanz

De laatste tijd ga ik alleen nog maar voor spek en bonen mee naar de training. Vanavond ook bij ATC. Ik word aan een grondpen aan de kant gelegd en Otis is de enige die samen met de vrouw behendigheid gaat trainen.
Ik snap er niks van. Waarom ik niet? Zou het misschien komen omdat ik soms andere plannen heb dan de vrouw en niet helemaal doe wat zij graag zou willen. Want wedstrijden heb ik ook al heel lang niet meer gelopen. En ik doe nog wel zo mijn best. Ik loop thuis achter de vrouw aan, trap op, trap af. Zelfs 's nachts zoek ik haar op. ik kruip dan lekker tegen haar aan en geef haar een paar flinke lebbers, zodat ze weer wakker is. En dat een paar keer per nacht. Ik weet zeker dat ze dat ontzettend fijn vindt.
Maar ik heb het er vanavond niet bij laten zitten. Ondertussen dat de vrouw met Otis op het veld stond, heb ik haar rugtas opengemaakt en alle frolic opgegeten. De vrouw zag wel dat ik met de tas aan het klieren was en werd door de anderen op het veld ook nog gewaarschuwd. Och, hij is altijd met de tas aan het rommelen zei ze nog, maar er zit toch niks bijzonders in. Nou, kwam als commentaar, hij is anders flink aan het eten. Toen ze kwam kijken was het mooi te laat. Nog 2 frolicjes zaten er in de tas. Die heb ik dan net even gemist, das nou jammer. Maar ik heb wel duidelijk laten merken dat ik het er niet mee eens ben. Eens kijken of dat misschien helpt.

14-08-2008 Djoek

Ik kreeg vanmiddag de schrik van mijn leven. Ik liep lekker achter Boy aan te hollen over de grote grasvelden bij ons in het park. Ik kan al steeds harder lopen en hou Boy aardig bij. Of zou hij voor mij misschien minder hard lopen?
Op een gegeven moment loopt de vrouw weer in de richting van de auto, terwijl Boy op het grasveld blijft zitten en haar nakijkt. Ik weet nooit zo goed wat ik dan moet doen. Achter de vrouw aan of bij Boy blijven. Ik doe toch altijd maar het eerste, maar ik draai me wel af en toe om, zodat ik kan zien of Boy er al aan komt. Hij komt natuurlijk een keer aangestormd, maar neemt niet dezelfde weg als wij hebben gelopen. Ik zit op het pad te kijken waar hij heengaat en ik besluit om hem via de kortste weg tegemoet te lopen. Dat is ook over een grasveldje . . dacht ik, want het was helemaal begroeid en zag er groen uit. Maar ik zakte er mooi doorheen en wist niet wat me overkwam. Helemaal kopje onder ging ik en de vrouw kwam gauw aangehold om me er uit te helpen. Ze schoot in de lach, want ik zag er nogal fraai uit geloof ik. Helemaal drijfnat en groen. Nog een paar wandelaars schoten in de lach en zeiden, volgens mij dacht hij dat het gras was. Nou, dat dacht ik natuurlijk ook. Ik snapte er niks van. En dat was duidelijk te zien aan de uitdrukking op mijn kop. Ik stonk nogal behoorlijk en ook al ben ik een enorme waterrat, gewassen worden onder de douche is toch een stuk minder leuk. En dat is wat de baas heeft gedaan vanavond. Ik zal voortaan toch maar beter opletten.

18-08-2008 Boy

Het was vandaag weer een bijzondere dag. De visite (Frieda en Goedele) kwamen om naar Djoek te kijken maar waren mijn verjaardag niet vergeten. Niet alleen Djoek kreeg een cadeau maar ik ook. En ik ben gek op cadeaus. En wat ook heel gezellig was dat ze ook mijn zus Luna bij zich hadden. Weer een teefje in huis en dat kunnen er wat mij betreft niet genoeg zijn. Ook hoorde ik iets over vakantie en wat blijkt nu, Luna komt een hele week eind september bij ons logeren. Ik zal de andere mannen in huis er vast op attenderen dat Luna een ODH is en ODH,s die zijn voor mij, zeker in dit geval want het is ook nog mijn zus. Wat zal die het straks goed hebben tussen ons reuen. Kan de vrouw er vast aan wennen dat ze weer zeven honden in huis heeft. Hoe meer zielen, lees honden natuurlijk, hoe meer vreugde. Gaat in ieder geval voor mij en de rest van de honden op.
Eind van de middag ben ik met de baas en Luna en haar baasjes gaan wandelen in de Soesterduinen. In het begin heb ik Luna even duidelijk gemaakt dat ik de macho ben en ben me daarna goed gaan uitsloven. De baas zijn "bek" viel helemaal open. Normaal loop ik nooit met een stok maar omdat Luna de hele tijd en flinke stok liep te sjouwen heb ik hem maar (af)gepakt en bleef ik er mee lopen. Van tijd tot tijd legde ik hem neer maar bleef er natuurlijk wel dichtbij zitten want stel je voor dat Luna hem zou terugpakken. Dat kon ik natuurlijk niet laten gebeuren totdat Frieda de stok pakte en hem weggooide. Helaas pindakaas maar Luna was sneller dan ik en ik had het nakijken. Ach je kan niet overal goed in zijn. Het was in ieder geval weer een hele leuke dag en die kun je niet genoeg hebben toch?

19-08-2008 Djoek

Volgens mij was de vrouw vanmorgen niet zo heel erg blij met mij. Het was een enorme puinhoop in de garage en dat was mijn schuld. Maar ik deed het niet met opzet, ik wilde alleen graag naar buiten waar de vrouw juist van plan was om haar auto schoon te gaan maken.
Ze had wat voor de open deur gezet zodat we niet naar buiten konden lopen, maar daar wist ik wel raad mee. Ik heb mijn poten niet alleen gekregen om op te lopen, nee ik gebruik ze ook als het nodig is om allerlei zaken die in de weg staan mee op te ruimen.
Nou dat heb ik geweten. Want niet alleen de afzetting voor de deur ging omver, ook een A schutting uit de behendigheid die daar staat viel om, met daarvoor nog een trap en dat allemaal boven op de nieuwe waterblazer die net vorige week was binnengekomen. Wonder boven wonder is die nog heel, maar er stond ook een dubbele standaard met 2 volle waterbakken erin en ja die is aardig van vorm veranderd en de garagevloer veranderde in een zwembad.
Dat laatste vind ik wel gaaf, maar de vrouw dacht daar duidelijk anders over. Wat had ze er de pest in. Toen ze ging opruimen en ik wilde haar helpen, vertelde ze me dat ik beter uit de buurt kon blijven en dat ze me liever even niet zag.
Dus verdween ik nadat ik lekker door het water had gespetterd naar binnen om met mijn nieuwe bal te gaan spelen die ik de dag ervoor van tante Luna had gekregen.
Lieve help, ook dat nog, kan ik daar ook gaan dweilen, mopperde ze nog, maar ze was maar wat blij dat er niks met mij gebeurd was of met één van de anderen, die trouwens nergens meer te zien waren. Kennelijk waren ze geschrokken, maar dat is iets waar ik niet snel last van heb.

24/08/2008 Djoek

Het gaat goed met me. Ik voel me lekker thuis in de roedel, ken alle eigenaardigheden van mijn roedelgenoten en trek me daar lekker niks van aan. Ik ben Djoek en ik vind mijn plaatsje wel. Ik denk niet dat ik de ranglaagste blijf. Ik heb in ieder geval al mijn gewicht mee. Ik ben zo'n dertig kilo en inmiddels groter dan Tyri, Cadanz en Otis. En dat in vijf maanden. Knap gedaan hè? Ik ben ukkie af en dat zullen ze weten ook.
Ook mag ik nu steeds meer met de baas mee. Onder andere ga ik elke zondag naar het speuren. Boy gaat ook mee. Volgens mij heb ik een streepje voor bij de baas want als we aankomen mag ik de auto uit en moet Boy in de auto blijven. Het kan ook zijn omdat de baas bang is dat ik de auto sloop want regelmatig noemt hij mij zijn kleine sloper. Hoe dan ook ik mag direct mee naar de speurwei. Daar aangekomen wordt ik aan een paal gelegd en moet ik van een afstand toekijken hoe de baas een spoor voor Boy uitlegt. Eerst zet ik het natuurlijk op een blaffen want ik denk dan echt dat de baas me vergeet mee te nemen, maar na enige tijd leg ik me er letterlijk bij neer en houd ik mij stil. Tot nu toe is de baas nog altijd teruggekomen en dat geeft vertrouwen voor de toekomst. Als het spoor is gelegd gaan we samen Boy ophalen. Dan gaan we een stukje lopen want om de een of andere reden moet Boy altijd een grote boodschap doen, ook al heeft hij thuis bij het uitlaten de boodschappen al gedaan. Wat opwinding allemaal niet teweeg brengt hÈ. Dan is het lekker rennen met Boy, dat is genieten en daarna ga ik weer naar mijn paaltje en gaat de baas het spoor lopen met Boy. Ik volg dat van een afstand en neem me voor net zo goed te worden als Boy. Als Boy klaar is en door mij (en de baas) weer naar de auto is gebracht dan wordt het feest. Koekietime zal ik maar zeggen.
Ik aan de riem bij Ineke en de baas pal in het zicht loopt dan een klein spoortje met, yammie yammie, in elke voetstap een lekkernij. Als die klaar is mag ik alle koekies vinden net zo lang totdat ik bij mijn speeltje aankom. Het is net een spoor van klein duimpje maar dan speciaal voor mij. Heel aardig van de baas.
Ingrid heeft er een paar foto's van gemaakt en al zeg ik het zelf ik sta er knap op. Geen beter leven dan het leven van een echte vijfspanner, Ik heb mijn dromen en die ga ik waar maken ook.

29-08-2008 Djoek

Het is maar goed dat ik geen schoenen heb, want anders liep ik er naast. Waarom ik dat zeg? Dat zeg ik omdat ik vandaag door een heleboel mensen bewonderd ben en allemaal vonden ze me behalve groot ook heel mooi. Waar ik al die mensen dan ontmoet heb? Op de behendigheidswedstrijd bij KC Zoys in Amersfoort. Vanochtend heel vroeg vertrok de vrouw met Otis en Cadanz. Ik wist natuurlijk niet dat ik ze weer snel zou zien dus keek ik ze maar een beetje sip na. Gelukkig bleven Boy, Amigo en Tyi en natuurlijk de baas ook huis, dus ik was niet alleen. Maar het was wel raar want toen de baas de anderen uit liet mocht ik niet mee terwijl ik normaal gesproken met hen mee ga. Ik weer sip kijken, daar ben ik heel goed in maar het helpt helaas nooit. Toen ze terug waren en nadat de baas gegeten had werd ik alleen naar de auto meegenomen.Nu hadden zij het nakijken. Wel jammer dat Boy niet mee ging want dat is toch echt mijn maatje en lichtend voorbeeld. Na een stuk rijden kwamen we de vrouw en Hanny op een smal weggetje tegen. Die hadden ons al opgewacht. Na een paar minuutjes lopen kwamen we op een aantal grote grasvelden waar het heel druk was met mensen, tenten en vooral heel veel honden. Dus ik keek mijn ogen uit. Wat me wel opviel, het waren allemaal van die typetjes als Otis en Cadanz, weinig herders van het formaat van Boy en mijn toekomstige ik en dat was wel jammer. Zoals gezegd er was genoeg te zien. Maar niet alleen ik keek, ook heel veel mensen keken, en ze keken allemaal naar mij. Hoeveel er mijn baas hebben aangeschoten, ik ben de tel kwijt geraakt, maar allemaal vonden ze me heel mooi, prachtig en ook heel groot. Ze deden hun stinkende best om mijn aandacht te krijgen. Ik werd geknuffeld en geaaid dat het een lieve lust was. Ik zat er niet op te wachten en liet het maar gelaten over me heen komen. Later hoorde ik de baas tegen de vrouw zeggen dat ik wat dat betreft heel erg op Boy lijk. Ook die werd altijd bewonderd en ook hij trok zich niets van de mensen aan. Net als Boy onderging ik al die aaien stoïcijns. Zo zie je maar weer, Oom en neef liggen dicht bij elkaar. De baas is daar wel blij mee geloof ik. Ook het dicht tussen allemaal honden doorlopen kostte mij geen enkele moeite. Niks geen gegrom of wat dan ook. Ik bleef mezelf, vol vertrouwen achter de baas aanlopend.
En in al die drukte werd ik ook een keertje door de baas aan een paaltje gebonden achtergelaten. Hij moest zo nodig weer naar de kantine. Nu ben ik dat inmiddels wel gewend dus bleef ik rustig liggend om me heen kijken. Ook toen had ik heel veel bekijks. Dus jullie begrijpen wel dat het maar goed is dat ik geen schoenen heb.
Morgen ga ik met de baas en Boy mee naar een wandeling en een barbecue. En dan zijn er allemaal ODH's en heel veel bekenden. Ik ga nu slapen want ik moet morgen fit zijn. Er zullen wel foto's gemaakt worden en er zal wel een verslagje van gemaakt worden, dus houd de hondsepraat goed in de gaten.

31-08-2008 Boy

Je kan niet alles hebben. Soms zit het mee en soms valt het tegen. Al een paar dagen heb ik de baas horen zeggen dat we naar een wandeling met Marjan's Meute gaan. Vandaag was het zo ver. Ook Djoek, mijn kleine maatje ging mee. We hadden ons er erg op verheugd. Maar helaas het woord wandeling was wel erg ruim genomen want verder als een heel klein stukje lopen totdat we bij een grasveldje kwamen, kwamen we niet. Had ik natuurlijk kunnen weten. Djoek is nog erg jong en er waren nog veel meer pupjes die nog jonger dan Djoek waren bij. Dus van lopen kwam niet veel.
Djoek was in zijn element en kon zich erg goed op dat stukje gras uitleven. Hij rende en speelde dat het een lieve lust was. Ik liep er een beetje verloren bij. Na het besnuffelen van alle pups bleef ik maar wat heen en weer lopen.
Het deed me weer aan mijn eigen puppietijd denken. Gelukkig voor Djoek heeft hij nu kunnen genieten en dat gun ik hem natuurlijk als de beste. Ik had het niet willen missen. Weg met de baas en Djoek dat blijft geweldig. Maar ik kan niet wachten totdat Djoek net zo groot is als ik, dan zal ik hem eens laten zien wat rennen is. Tot die tijd houd ik me maar in.
‍

03-09-2008 Djoek

Ik leer weer allerlei nieuwe dingen in huis. Op tafel in de garage worden we afgedroogd en geborsteld. De andere honden kunnen er zelf opspringen, ik kan dat nog niet. In het begin werd ik er telkens opgetild en ik vind het prachtig om op tafel te staan of te liggen. Nu stap ik al zelf op de verhoging die voor de tafel staat en gooi mijn voorpoten en lijf er op. Langpootmug noemt de vrouw me, want mijn poten steken er helemaal aan de andere kant overheen. Ik krijg dan een "kontje" en hup daar sta ik. Doe ik meteen een rondje diepvrieskist die er naast staat, want daar liggen wel eens interessante dingen op. Zoals een tube tandpasta en dat smaakt toch lekker. Toen Otis zijn tanden gepoetst werden was ik er als de kippen bij, want IK OOK en eigenlijk IK EERST, past helemaal bij mij. Mijn tanden werden ook gepoetst, maar op de tandenborstel knagen mocht niet, wat ik natuurlijk meteen probeerde.
Verder kan ik al heel goed HIGH FIVE met allebei mijn poten en leer ik rondjes om de vrouw lopen met daarna tussen haar benen gaan staan.
De baas leert me sinds deze week traplopen en dat gaat al heel goed. Als ik naar boven moet vergeet ik nog wel eens om mijn achterpoten mee te nemen, maar naar beneden is geen enkel probleem. De baas moet me goed tegenhouden anders ga ik veel te hard. Ik heb een tuig om wat hij goed vasthoudt, dus moet ik wel rustig aan doen. Zo ben ik lekker bezig en dat vind ik geweldig. Ze vinden me een echte slimmerik, want ik heb alles heel snel onder de knie.

05-09-2008 Boy

Geweldig in een woord geweldig. Vandaag kregen we hier een heel groot nieuws te horen. Ik word Vader en dat voor de eerste keer, dat vergeet je je hele leven niet meer. De baas vindt dat de wereld er straks weer een heel stuk beter uitziet. Nazaten van zijn Boy op de wereldbol. Een droom komt voor hem uit. En ik speel samen met Nyrvana daar de hoofdrol in. Hij is apetrots op mij en heeft beloofd op de website net als bij Cadanz een hele nieuwe pagina speciaal voor de geboorte van mijn pups op te zetten. Ik houd hem er aan en ik zal het nauwgezet volgen tenslotte zijn het mijn kinderen en daar doe je alles voor.

12-09-2008 Boy

Het leven van een reu is zo gek nog niet. Hoor ik een kleine week geleden dat ik vader word krijg ik vandaag van de baas al weer iets nieuws in het oor gefluisterd. Er is nog een ander teefje die haar zinnen op mij heeft gezet. Ik heb haar nog wel niet ontmoet maar waarschijnlijk zie ik haar op de show in Duiven aanstaande zondag. Jullie begrijpen natuurlijk wel dat ik aan de baas gevraagd heb om er voor te zorgen dat ik daar op mijn paasbest verschijn. Ik wil natuurlijk wel indruk op haar maken. De show zelf kan me gestolen worden maar een nieuwe vriendin daar heb ik wel oren naar.
Ze leeft in dezelfde roedel waar Nyrvana, de toekomstige moeder van mijn pups, deel van uit maakt. Ik voel me net de pasja van de roedel daar en ik kan jullie verzekeren dat voelt goed. Kan ik ook lekker opscheppen tegen Cadanz. Ik houd jullie wel op de hoogte. De baas krijgt het nog druk, en straks de show op de site zetten en natuurlijk meer vertellen over mijn nieuwe vriendin.
Ik zal er op letten dat hij zondag wel het fototoestel meeneemt en natuurlijk ook foto's maakt van Takoda mijn nieuwe liefde. Ik heb hem al verteld dat als hij dat vergeet ik de komende tien trainingen op de KC Culemborg ga staken en ik weet zeker dat dat het laatste is dat hij in het front van de groep wil meemaken. Houd de hondse praat en de site goed in de gaten. Ik heb hem er overigens ook nog aan herinnerd dat hij beloofd heeft een pagina van mij en Nyrvana te maken. Misschien slim om er gelijk alvast een van mij en Takoda te maken. Ik hoop dat er genoeg webruimte is, want wie weet wat de toekomst nog meer brengt. Ik ben er klaar voor.

17-09-2008 Djoek

Ik ben ergens geweest waar geen een van mij roedelgenoten nog is geweest. Sterker nog zelfs de baas en de bazin waren er ook nog nooit geweest,.Wat je daarvoor moet doen is simpel. Zorgen dat je vijf hoektanden hebt en dan gaan stoeien met Cadanz. Links bovenin had ik twee hoektanden naast elkaar. De melkhoektand en de gewone hoektand. Die eerste zat al wat los maar viel er niet uit totdat ik Cadanz speels beet en Cadanz bewoog, toen lag er opeens een gebroken melkhoektand op de grond en had ik een "gat" in mijn tandvlees. Gelukkig gingen we een paar dagen later naar de dierenarts voor de enting van Boy en Tyri en mocht ik mee om even naar de kaak te laten kijken. De dierenarts haalde nog een stukje tand uit mijn kaak dat was blijven zitten. Voor de zekerheid werden we door verwezen naar de tandarts. En daar ben ik nu geweest. Het is een hele aardige man die voor me op de grond ging zitten om mij gerust te stellen. Na een tijdje wilde hij in mijn mond kijken maar dat vond ik niet zo geslaagd dus draaide ik de hele tijd weg. Uiteindelijk heeft de baas mijn bek open gedaan. Die mag dat wel van mij, zodat de tandarts goed kon kijken. Volgens hem loopt het allemaal niet zo een vaart. De tand is wel verkleurd maar dat komt opdat hij toch een klap heeft opgelopen en het glazuur nog dun is. Dat gaat wel goed. En het gat in mijn tandvlees. dat groeit binnen twee weken wel dicht denkt hij. Mocht dat niet het geval zijn dan wordt ik geopereerd en legt hij er een flapje tandvlees op. Dan moet ik wel onder narcose maar verder is het een ingreep van niks vertelde hij tegen de baas. We hebben zijn telefoonnummer zodat we hem kunnen bellen als het nodig is want deze tandarts is heel speciaal en is elke dag weer ergens anders in een praktijk werkzaam tot zelfs in het buitenland toe.
Dus aan de ene kant heel apart maar aan de andere kant had ik het toch liever niet meegemaakt. En nu maar duimen dat we niet terug hoeven. Wel fijn dat ik de definitieve hoektand houd want die heb je nodig als je iets in huis moet slopen en dat is iets dat ik heel graag doe.

17-09-2008 Djoek

Ik ben ergens geweest waar geen een van mij roedelgenoten nog is geweest. Sterker nog zelfs de baas en de bazin waren er ook nog nooit geweest,.Wat je daarvoor moet doen is simpel. Zorgen dat je vijf hoektanden hebt en dan gaan stoeien met Cadanz. Links bovenin had ik twee hoektanden naast elkaar. De melkhoektand en de gewone hoektand. Die eerste zat al wat los maar viel er niet uit totdat ik Cadanz speels beet en Cadanz bewoog, toen lag er opeens een gebroken melkhoektand op de grond en had ik een "gat" in mijn tandvlees. Gelukkig gingen we een paar dagen later naar de dierenarts voor de enting van Boy en Tyri en mocht ik mee om even naar de kaak te laten kijken. De dierenarts haalde nog een stukje tand uit mijn kaak dat was blijven zitten. Voor de zekerheid werden we door verwezen naar de tandarts. En daar ben ik nu geweest. Het is een hele aardige man die voor me op de grond ging zitten om mij gerust te stellen. Na een tijdje wilde hij in mijn mond kijken maar dat vond ik niet zo geslaagd dus draaide ik de hele tijd weg. Uiteindelijk heeft de baas mijn bek open gedaan. Die mag dat wel van mij, zodat de tandarts goed kon kijken. Volgens hem loopt het allemaal niet zo een vaart. De tand is wel verkleurd maar dat komt opdat hij toch een klap heeft opgelopen en het glazuur nog dun is. Dat gaat wel goed. En het gat in mijn tandvlees. dat groeit binnen twee weken wel dicht denkt hij. Mocht dat niet het geval zijn dan wordt ik geopereerd en legt hij er een flapje tandvlees op. Dan moet ik wel onder narcose maar verder is het een ingreep van niks vertelde hij tegen de baas. We hebben zijn telefoonnummer zodat we hem kunnen bellen als het nodig is want deze tandarts is heel speciaal en is elke dag weer ergens anders in een praktijk werkzaam tot zelfs in het buitenland toe.
Dus aan de ene kant heel apart maar aan de andere kant had ik het toch liever niet meegemaakt. En nu maar duimen dat we niet terug hoeven. Wel fijn dat ik de definitieve hoektand houd want die heb je nodig als je iets in huis moet slopen en dat is iets dat ik heel graag doe.

19-09-2008 Cadanz

Het trainingsseizoen is alweer volop aan de gang. Dus een aantal avonden in de week rijden we naar KC Culemborg. Otis en ik gaan altijd samen met de vrouw mee, ook als we niet allebei hoeven te trainen.
Maar gisteravond was ze niet blij dat ik er bij was. We liepen op het grote grasveld dichtbij de parkeerplaats en ineens rook ik het . . . dat moet een kat zijn. Mijn neus ging omhoog . . de vrouw riep nog dat ik moest komen, maar dat dacht ik toch niet. Want daar zattie, midden op het grasveld, een zwarte kat. En die bleef niet op mij zitten wachten. Oh wat vind ik katten toch leuk en nog veel leuker als ze er vandoor gaan. Dus ik er achter aan. In een mum van tijd was ik achter de hoge flats verdwenen. Nog nooit heeft de vrouw me zo hard zien lopen. Een drukke weg oversteken en nergens naar kijken, alleen maar naar die kat. En toen ineens was hij weg. Nergens meer te vinden. Dan is er niks meer aan, dus maar weer terug naar de vrouw. Die stond me op te wachten en ik kreeg me toch op mijn donder. Nog nooit heb ik haar zo kwaad meegemaakt. De riem omgedaan en ik kon geen pas verkeerd zetten zo kort hield ze me vast.
We hebben nog even wat gehoorzaamheidstraining gedaan op het trainingsveld van de club en daarna heeft ze me in een hok gestopt. Ik vergeet je straks gewoon mee te nemen. Misschien wil een ander je wel hebben zei ze nog. Nou ja, dat zegt ze wel, maar dat meent ze toch niet. En ik, ik was heel even onder de indruk toen ze zo kwaad was, maar dat ben ik al lang weer vergeten.

20-09-2008 Amigo

Yoehoe, hoezo oud. Als een jonge hond dartel ik door de tuin. Ik daag de andere uit om met me te spelen. Ik buig me naar voren, maar oei, dat gaat niet meer zo makkelijk. Dan spring ik naar ze toe, om vervolgens een beetje in ze te happen, onder het produceren van de daarbij benodigde decibellen.
Wat nou, hebben jullie geen zin. Ze kijken wat vreemd als ik dit doe en gaan een stapje opzij. Willen jullie niet met me spelen en woef, daar doe ik nog een rondje. Ze lopen naar binnen en zijn een beetje beduusd. Ze willen niet naar me kijken. Ze vragen zich vast af, wat moet die ouwe van ons. Hij speelt nooit, meestal gromt hij een beetje als we in zijn buurt komen. Niet dat ze zich ook maar iets van mij aantrekken hoor, ook al maak ik nog zo'n kabaal.
En vandaag heb ik er zin in. Ik spring ook nog even bij de vrouw op schoot als ze haar schoenen probeert aan te trekken. Ze moet heel snel haar hoofd opzij doen, anders heeft ze een kopstoot te pakken. Wat krijgen we nu, is dit opa's laatste kunstje?
Ik zal jullie laten zien dat dit nog lang niet mijn laatste kunstje was. Ik ben wel oud, maar nog niet afgeschreven.

22-09-2009 Het Vijfspan

De baas wordt gestalkt. Ze loopt maar achter de baas aan en zoekt hem steeds weer op. De baas wist niet dat hij zo populair is. Wie er achter de baas aan zit? Een heel mooi en heel leuk teefje. Ze heet Luna en is de zus van Boy. Vanaf gisteren is Luna voor een weekje bij ons komen wonen. één teefje tussen allemaal reuen en de baas is interessanter dan wij. Frustrerend hoor.
Wat ze heel goed kan is op de bank liggen, met de kop heel dicht tegen de baas aan. Wij weten dat ze dat thuis niet mag maar hier doet ze niets anders, ze vindt dat hartstikke fijn. Zal ze straks vast moeten afleren.
Met de wandelingen gaat ze natuurlijk ook mee. Met zijn vieren bij de baas aan de riem. Drie ODH's en één Bouvier hebben veel bekijks. Naar het IJsselbos is ze vanochtend ook meegeweest. Ze rent net zo hard mee als wij en ze is de enige die van Boy probeert zijn bal af te pakken ook al heeft ze een eigen speeltje van huis uit meegekregen. Dapper hoor. Het is één keer gelukt maar daarna lette Boy een stuk beter op als hij zijn speeltje laat vallen.
We maken ons wel wat zorgen. Hoe zal de baas er op gaan reageren. Wij hebben hem al horen zeggen dat het uitlaten van een teefje veel makkelijker is dan het uitlaten van een reu. Niks overal snuffelen, niks overal de poot op tillen. Hup in één keer leegplassen en voor de rest meelopen. Hopelijk vindt hij geen andere voordelen. We zullen deze week extra aandacht aan hem besteden. Boy en Djoek gaan vanavond met de baas trainen in Culemborg en dan kan Luna (gelukkig) niet met hem mee zodat ze hem weer helemaal voor zichzelf hebben.

29-09-2008 Het Vijfspan

Gisteren was een dag van plezier en van een beetje verdriet. Plezier omdat we een heerlijke dag hebben doorgebracht aan het strand van Noordwijk en van verdriet omdat we afscheid hebben moeten nemen van onze logÈ Luna, de zus van Boy.
Behalve de oudste twee, Tyri en Amigo, zijn we inclusief Luna met de baas en de vrouw naar het strand in Noordwijk gereden. Het was een wandeling georganiseerd door de NODHV. Omdat Djoek nog niet zo ver mocht lopen zijn wij gestart op het eindpunt en liepen wij de grote groep een klein stukje tegemoet.Voor Djoek was het de eerste keer dat hij de zee zag. Maar dat konden we aan hem niet merken. Hij rende gewoon achter Boy aan het strand op en hup zo de zee in. Geen enkel probleem. Hij maar ook wij hebben genoten. Zon, zee strand en schitterend najaarsweer wat wil een hond nog meer. We hebben ons vermaakt en onderling was er zoals gebruikelijk bij deze wandelingen geen enkel gekrakeel.
Maar ook een klein beetje verdriet. Want Goedele de baas van Luna kwam ook en nam natuurlijk daarna Luna weer mee naar huis. Voor hun natuurlijk leuk maar wij zullen Luna best missen. Ze paste prima in de groep en heeft veel met ons allemaal gespeeld. Ook met het eten hoorde ze er echt bij. Ze stond midden tussen ons in en kon op haar gemak haar eigen bak voer opeten. Helaas liet ze nooit wat voor ons liggen. Want als ze klaar was en wij snel in haar bak keken vonden we de hond in de pot. Ze had volgens ons ook een oogje op Lex want waar Lex was, was zij ook. Vanaf dag één was ze zijn schaduw. Op de bank nam ze een prominente plaats in. Pontificaal naast Lex. Kortom wij moesten een Luna verder gaan liggen.
De baas heeft beloofd weer een pagina voor de website te maken. Een fotoalbum heeft hij al gepubliceerd. Kijk maar eens in het album. De mooiste foto's komen op de site, daar moeten we nog even op wachten, maar geduld is een schone zaak hebben we van de baas geleerd. In theorie dan want in de praktijk hebben we daar nog wel eens moeite mee.
‍